နင့္.......
စိတ္မပါေတာ့ဘူးဆိုၿပီ ထြက္သြားေတာ့မွ
အထီးက်န္ျခင္းဆိုတဲ့ စကားလံုးကို
ငါ...အျပည့္အဝနားလည္ခဲ့ရတယ္
နင္မခ်စ္ေတာ့မွန္းသိေနသားနဲ႕
မ်က္စိစံုမွိတ္ၿပီး
ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ထဲက လွပတဲ့
အိမ္မက္ေတြကို ငါဆက္မက္ေနမိတုန္ေလ...
။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
........................................................................................................
စေတြ႕တဲ့ေန႕စြဲေလး ငါေမ့မရဘူး
အမွတ္တရနဲ႕ ငါရင္ထဲစဲြေနခဲ့ေလရဲ့
ခုေတာ့ငါ....
နာရီလက္တံ ကိုေနာက္ဆုတ္ပီ
ေအးစက္စက္ ၿဖစ္ေနၿပီၿဖစ္တဲ့
ကီးဘုတ္နဲ႕အတူ
စေတြ႕တဲ့ေနရာေလးကပဲ
ၿပန္ေရာက္ဖို ့
ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္တစြန္းတစနဲ ့
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိခဲ့တယ္.....
No comments:
Post a Comment